Μετά από ένα ματς παρωδία που έγινε στο γήπεδο του Νέου Μυλοτόπου, το μόνο πράγμα που μπορούμε να πούμε είναι μόνο κρίμα. Κρίμα για την ιστορία αυτής της ομάδας, που παρ' όλο που κάποιοι την αμφισβητούν, υπήρξε πρωταθλήτρια δυο διαδοχικές χρονιές, με ομάδα και ποδοσφαιριστές που πολλοί ζήλεψαν αλλά κανένας δεν μπόρεσε να φτιάξει, μια ομάδα που συμμετείχε στην Δ' εθνική όπου και αποχώρησε με ψηλά το κεφάλι, αποκομίζοντας τεράστια εμπειρία. Κρίμα για έναν προπονητή που σε όλη του τη ζωή έμαθε να αγαπάει το ποδόσφαιρο, να σέβεται τον αντίπαλο, ποτέ να μην αφήνει υπόνοιες για τον οποιοδήποτε, παρά έδινε την απάντησή του μέσα στον γήπεδο, κάτι που πέρασε και στους ποδοσφαιριστές του όπου και αν υπήρξε προπονητής. Κρίμα πάνω απ' όλα για τους ποδοσφαιριστές αυτής της ομάδος και την προσωπικότητά τους, η οποία αμφισβητήθηκε από όλους όσους ήταν σήμερα στο γήπεδο, δεχόμενοι τραμπουκισμούς, ύβρεις και ειρωνεία η οποία ξεκινούσε από τον υποτιθέμενο πρόεδρο της αντιπάλου ομάδας, ο οποίος ξέχασε μάλλον τα περσινά που στην αντίστοιχη θέση βρισκόταν ο ΠΑΟΚ. Κρίμα για κάποιους από τους ποδοσφαιριστές του Μυλοτόπου, που πραγματικά αγαπούν το ποδόσφαιρο, έχουν δώσει πολλά σε αυτό και αναλώνονται στο ρόλο των ειρηνοποιών, απλά γιατί κάποιοι χωρίς ίχνος σεβασμού θέλουν και βάζουν πάνω απ' όλα τον εαυτό τους και όχι αυτό που εκπροσωπούν. Κρίμα για ένα χωριό που έχει δώσει πολλά στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, έχει βγάλει πολλούς ταλαντούχους ποδοσφαιριστές αλλά και πάλι δυστυχώς, εξαιτίας κάποιων που θέλουν να λέγονται πρόεδροι, μένει στο να υπερασπίζεται κάτι που είναι ανήθικο και προσβάλει όχι μόνο τους ποδοσφαιριστές της αντιπάλου ομάδας αλλά και την ίδια του την ομάδα. Κρίμα για μια ομάδα που υπήρξε πρωταθλήτρια, με συμμετοχές μάλιστα σε μεγάλες κατηγορίες και μένει να ξεφτιλίζεται από ανθρώπους που αυτοαποκαλούνται πρόεδροι και το μόνο που έχουν και είχαν σαν σκοπό δεν ήταν τελικά να δημιουργήσουν κάτι καινούργιο και μεγάλο, δεν ήταν η αγάπη και η προσφορά τους στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο αλλά η προβολή, η υποκρισία και μόνο το κέρδος, μόνο που με τραμπουκισμούς, ύβρεις, ειρωνεία και τζάμπα μαγκιά δεν κερδίζεις τίποτα, αλλά χάνεις. Κρίμα για τους νεαρούς ποδοσφαιριστές και των δυο, για τα υποτιθέμενα πρότυπα και τις εμπειρίες που υποτίθεται ότι θα αποκομίσουν από την ενασχόλησή τους με το ποδόσφαιρο. Κρίμα ακόμη και για εμένα, που έφτασα στα 28 μου για να αισθανθώ πιο σκουπίδι και από τα σκουπίδια, όταν αντίκρισα ποδοσφαιριστές στα αποδυτήρια να κλαίνε γιατί κάποιοι βάζουν το εγώ τους πάνω από όλα και από οτιδήποτε, χωρίς να λογαριάζουν άτομα, πρόσωπα, καταστάσεις και πάνω απ' όλα ιστορία. Δεν υπάρχει πιστεύω μεγαλύτερη ντροπή, από το να αντικρίζεις τον αρχηγό σου να αποχωρεί από τον αγωνιστικό χώρο με δάκρυα, χωρίς κανένα ίχνος σεβασμού από τον αντίπαλο, παρά το θέατρο του παραλόγου που έχει διεξαχθεί για 90' λεπτά. Το αύριο είναι πραγματικά αβέβαιο για τον ΠΑΟΚ Γιαννιτσών και το τι μέλλει γενέσθαι είναι πραγματικά άγνωστο, πάντως ότι και να γίνει αυτά τα παλικάρια δεν φταίνε σε τίποτα και τους αξίζει ένα μεγάλο μπράβο για την μέχρι τώρα πορεία τους, την προσπάθειά τους και το τι έχουν προσφέρει για αυτή την ομάδα. Παρά τις αντιξοότητες και συνθήκες, ήταν κάθε βδομάδα στο γήπεδο, γιατί αυτό που αγαπούν είναι μάλλον το ποδόσφαιρο, κάτι που κάποιοι ή ξέχασαν ότι υπηρέτησαν ή απλά το χρησιμοποιούν για να υπάρχουν. Πολύ απλά...κρίμα!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου